FESTIWAL KOLĘD, PASTORAŁEK I PIEŚNI BOŻONARODZENIOWYCH NA ANTENIE „JEDYNKI” POLSKIEGO RADIA

W czwartek 6 stycznia o godz. 20.00 w Święto Trzech Króli odbył się koncert na antenie Programu Pierwszego Polskiego Radia premierowej transmisji koncertu, który zainaugurował
13. Festiwal Kolęd, Pastorałek i Pieśni Bożonarodzeniowych „Dobrze ześ się Jezu pod Giewontem zrodziył”.

24 grudnia w Sanktuarium Matki Boskiej Objawiającej Cudowny Medalik na zakopiańskiej Olczy koncert został zarejestrowany, gdzie zaprezentował się Parafialny Zespół Regionalny „Giewont”.

Dzięki współpracy Miasta Zakopane oraz Zakopiańskiego Centrum Kultury z patronem medialnym wydarzenia – Polskim Radiem

Pierwsza wzmianka o Olczy, jako osobnej miejscowości, założonej na prawie wołoskim, pochodzi z 1629 r., kiedy to wymieniono ją w „Spisie wsi starosty Witowskiego”. We wcześniejszym spisie, z 1616 roku, jeszcze jej nie ma – wypada więc przyjąć, że powstała w drugiej dekadzie XVII stulecia. Od kolejnego spisu, w 1676 r., Olczę wymieniano już łącznie z Zakopanem. W znanym dokumencie z 1694 r., traktującym o wspólnym użytkowaniu młyna w Zakopanem przez rodzinę Gąsieniców, wymieniony jest jako świadek m.in. Błażej, Młynarz Ustupski – „wojewoda wałaski”. Ów „wojewoda wałaski” to najprawdopodobniej jeden z pierwszych sołtysów Olczy. W rodzinie Ustupskich sołectwo, określane właśnie funkcją „wojewody wałaskiego”, utrzymało się do końca XVIII wieku. W późniejszych latach dokumenty zakopiańskie wymieniają nazwiska licznych Olczan, sprawujących „urzędy” gminne w Zakopanem: Żegleń ( wójt, jeden z pierwszych umiejących pisać ), Stachoń ( wójt, niepiśmienny ), Galarowski ( pisarz gminny ).

Szeroko słynęli w Zakopanem olczańscy cieśle – w latach 1850 – 51 Jakub i Józef Toporowie dokonali rozbudowy drewnianego kościoła przy ulicy Kościeliskiej, a Jakub Kluś budował w 1877 r. letni dom Walerego Eljasza przy Krupówkach.

Pierwsza wzmianka o Olczy pochodzi z 1629 r., kiedy to wymieniono ją w „Spisie wsi starosty Witowskiego”. Od kolejnego spisu, w 1676 r., Olczę wymieniano już łącznie z Zakopanem. W późniejszych latach dokumenty zakopiańskie wymieniają nazwiska licznych Olczan, sprawujących „urzędy” gminne w Zakopanem: Żegleń , Stachoń, Galarowski.

Szeroko słynęli w Zakopanem olczańscy cieśle – w latach 1850 – 51 Jakub i Józef Toporowie dokonali rozbudowy drewnianego kościoła przy ulicy Kościeliskiej, a Jakub Kluś budował w 1877 r. letni dom Walerego Eljasza przy Krupówkach.

Olczanie nigdy nie zaniedbywali podkreślania swojej odrębności od Zakopanego. Gdy w 1845 roku utworzono odrębną parafię w Zakopanem, włączono do niej również Olczę i Kościelisko. \

W r. 1860 ks. Stolarczyk doprowadził do założenia filii szkoły parafialnej na Olczy, by umożliwić dzieciom naukę także w zimie. Pierwszego roku ks. Stolarczyk sam płacił z własnej kieszeni pensję nauczyciela, bo – jak pisał – Olczanie nie jeno nic dać nie chcieli, ale się szkoły obawiali.

Początkowo Olcza, podobnie jak wschodnia część Zakopanego, należała do parafii Szaflary, a potem do Poronina. W 1845 r., jak już wspomniano, przyłączono ją do parafii zakopiańskiej, która funkcjonowała pod kierunkiem ks. Józefa Stolarczyka.

Choć planowano budowę kościoła na Olczy już w 1913 r., a od 1956 r. Kuria Metropolitalna w Krakowie i Olczanie występowali do władz o zezwolenie na podjęcie budowy, dopiero od 1976 r. starania w tym kierunku ruszyły pełną parą, co było zasługą proboszcza ks. Jana Kowalika.

Nową świątynię konsekrowano 30 lipca 1988 r. Aktu poświęcenia dokonał ks. kardynał Franciszek Macharski. Długość kościoła w osi głównej wynosi 45 m., szerokość – 42 m. Świątynia dzieli się na kościół dolny, przeznaczony dla życia społecznego parafii i górny, gdzie odprawia się liturgię. Kościół górny może pomieścić 1500 wiernych.